counters

Ketemu Cerita Retjeh

ini salah satu cerita retjeh nih, kok bisa kebetulan yak, saya sendiri malah lupa pernah ikutan kompetisi menulis cerita dalam bahasa Ngapak Pemalang xixixi. Kebetulan yang menjadi panitia waktu ternyata yang sekarang jadi partner kerja di warnet. 


Cekidot!!!

ANTARA IPUNK KARO PEMALANG

Jujur enyong dudu wong sing pinter cerita, tapi enyong cuma pengin ngurangi bebane enyong.
Kenalna enyong Dwi Purwaningsih sing luwih dikenal ipung, tapi pas SMK enyong malah diundang  ipang gara-gara enyong nulis arane ipunk dadine macane ipang. Enyong saiki kerja nang Jogja dadi Staff Administrasi Perusahaan Swasta.

Enyong kue anake kading pernikahan Maryoto karo Ngatinah. Enyong duwe adhi wadon, arane Uswatul Chasanah. Enyong karo adine beda 5 tahun. Enyong beh ana sawise 5 tahun pernikahane Mama karo Bapak. Wong sing krungu arane enyong mesti ngertine enyong anak keloro, tapi angger ditakoni enyong jawabe enyong anak ke siji sing lahire wulan ke loro, February. Padahal enyong pancen anak keloro. Ye, Bapane enyong sedurunge resen nikah terus duwe anak wadon 1. Ndea wong-wong sing wis ngerti ora pan takon nang apa arane enyong Dwi, tapi kanca-kancane enyong mesti takon.

Mbiyen pas mama balik maring Weleri, enyong nang umah karo Bapa karo adhine. Bapane enyong ajeg-ajeg ngejek enyong njemput bocah wadon terus kon turu nang umah. Enyong ora ngerti bocah wadon kue sapa, jebulane bocah wadon kue anake bapak.
Sawise enyong ngerti enyong sih biasa-biasa bae, enyong ora ngrasakna apa-apa, maklum wektu kue umure enyong isih 5 taun.
Tapi pas Mama balik kading Weleri, enyong ora ngerti asale mulaine kading ngendi ajeg-ajeg Mama karo Bapa tukaran nganti Bapa nglempar radio cilik maring lawang kamar. Enyong wektu kue bener-bener wedi nemen. Enyong cuma meneng karo matung ndeleng kejadian kue.
Sedurunge enyong pancen ngerti angger Bapak kue wonge galak, trus don nganuk mendem, balike sering bengi, malah dong Bapa mendem enyong malah ngomong,”Bapa ko mambu ciu sih”. Enyong pancen dudu kading keluarga sing didikane religius/ priyayi  angger wong biasane ngarani.
Apet enyong weruh kejadian kue enyong ora bisa klalen nganti saiki, malah gara-gara kue enyong dadi luwih seneng dewekan, luwih seneng nang umah ketimbang kon dolan trus enyong dadi rada sengit karo sing arane bocah lanang, sampe-sampe don enyong nang TPA, enyong sering nemen tukaran  karo bocah lanang.
Rasa sengit kue kegawa terus nganti enyong gede. Enyong ora bisa yen kongkon ramah karo bocah lanang.
Enyong sempet sengit, jengkel karo Bapa gara-gara kejadian kue karo gara-gara Bapa wis nggorohi enyong soal anake Bapa. Bapa ora pernah ngomong dhewek angger bocah wadon kae anake. Tapi nalurine enyong sing dadi anake ora bisa angger kon nyengit  karo Bapa ne enyong dhewek, enyong sayang karo Bapa. Tapi saiki Bapane enyong wes berubah, Bapane enyong wes gelem sholat, wes sayang karo Mama maning.
Oia, gara-gara enyong luwih seneng nang umah enyong dadi luwih prihatin, enyong sinau dhewek, enyong wes bisa nyetrika dhewek kadang angger dipikir kadang nggawe rasa bangga, soale wektu kue Bapane enyong termasuk wong duwe tapi enyong ora aleman kaya anak wong sugih sing biasane.
Apa-apa enyong nglakokna dhewek, walaupun enyong dudu kading keluarga religius, termasuke enyong beres bisa khotmil Qur’an pas enyong kelas 5 SD dadine pas kelas 6 enyong bisa konsen nyiapna ujian. Malah enyong oleh peringkat loro nggo nilai ujiane. Enyong karo wong tuwane enyong ora nyangka lo. Malah don SMP malah enyong ora nyangka bakal oleh rangking 1, parallel maning. Ora maksud pamer lo.

Awit enyong SMP nganti saiki durung pernah sing arane pacaran. Enyong ora ngerti rasa apa sing enyong rasa karo sahabat sekaligus sedulure enyong dhewek sing inisiale D, tapi misale enyong temenan seneng karo kae, enyong cuma pengin ngomong tok wis, enyong ra pengin dadi pacare kae, tapi enyong luwih seneng kae pacaran karo sedulure enyong sing barenge enyong.
Alasane enyong ora pacaran nganti saiki ndea gara-gara enyong kebayang terus masa lalu kae trus enyong duwe siji alasan sing laka siji pun wong sing pernah tak wenehi ngerti, dadi kie pertama kaline enyong aweh ngerti. Alasan yakue enyong wis janji ora pan bakalan pacaran, enyong cuma pengin misale wong kue niat nikah ya ta’arufan bae sebenere sih kie bukan janji biasa, soale pancen niat karena Allah SWT.
Selama kie enyong ngerasa angger Allah kue sayang nemen karo enyong, ya buktine awit mbiyen enyong kan ra duwe pacar, tapi enyong egin duwe wong tuwa sing sayang karo enyong, dong bocah liya balik sekolah pada dijemput pacare, enyong malah bapane eseh gelem njemput, padahal tah wis sma. Trus misale bocah liya malem minggu pada lunga karo pacare, enyong malah bisa malam mingguna bareng keluargane enyong. Enyong bersyukur nemen duwe keluarga sing  bisa ngertini enyong seutuhe, enyong malah wedi enyong ora bisa adoh kading wong tuwane enyong. Oia, siji maning bukti angger Allah sayang karo enyong, enyong kan ora pingin pacaran, eh dilalahe awit enyong SMP nganti SMA enyong duwe kesibukan dadi ora ngerasa sepi utawa butuh kanca curhat, ya soale awit mbiyen nganti saiki yen enyong balik sekolah enyong mesti cerita kabeh maring mamane apa-apa sing terjadi. Makane enyong kue wedi men yen kon adoh kading wong tuwa, tapi ya nyatane saiki enyong beh bisa tekan Jogja ya berarti enyong bisa. Kue kabeh kan gara-gara dukungan mamane karo Allah sing sayang karo enyong.

Oia, tahun baru 2010 enyong duwe kejutan yakue enyong bisa balik maring Pemalang, terus ketemu mas pas enyong eseh cilik nang Jakarta, namane Nur. Mas Nur kue siji sijine wong sing akrab men karo enyong dadi pas ketemu kae enyong seneng men, pa maning bisa mangan bareng, boncengan maning, sing mbiyen gawene boncengan pit saiki boncengan motor. Malah mas Nur ngaweh kenang kenangan cincin napan, ya walaupun cuma cincin biasa, tapi cincine unik soale ana gambar nagane, trus luwih unik maning kuwe kading mas Nur, mas sing resen enyong duwe.
Wis cuma kue sing bisa enyong ceritakna. Matur nuwun.


No comments:

Post a Comment